Postawy na Mszy świętej

Postawy na Mszy świętej. Kiedy stać, siedzieć, klęczeć?

            Postawy i gesty w liturgii mają swoją symbolikę. Samo ciało ludzkie ma swoją wymowę w liturgii. Ogólne Wprowadzenie do Mszału Rzymskiego (OWMR) zwraca uwagą na to, że “jednakowa postawa ciała, którą powinni zachować wszyscy uczestnicy liturgii, jest znakiem wspólnoty i jedności zgromadzenia, wyraża bowiem, a zarazem wywiera wpływ na myśli i uczucia uczestników” (OWMR nr 20).
Kiedy stać, siedzieć, klęczeć?

Podczas poszczególnych części Mszy świętej postawy powinny być następujące:

1. od wejścia kapłana do modlitwy nad zebranym ludem (tzw. kolekty) – stojąca
2. I czytanie, psalm responsoryjny, II czytanie – siedząca
3. śpiew przed Ewangelią i Ewangelia – stojąca
4. homilia (kazanie) – siedząca
5. wyznanie wiary i modlitwa powszechna – stojąca
6. przygotowanie darów ofiarnych – siedząca(jeśli jest procesja z darami – siedząca),
7. okadzenie kapłana, biskupa, ludu – stojąca
8. od wezwania “Módlcie się, aby moją i waszą ofiarę …” do rozpoczęcia modlitwy epikletycznej – stojąca
9. modlitwa epikletyczna (czyli do Ducha Świętego, kiedy kapłan wyciąga dłonie nad darami ofiarnymi) i przeistoczenie – klęcząca
10. od aklamacji po przeistoczenie „ Oto wielka tajemnica wiary”, do śpiewu “Baranku Boży” – stojąca
11. podczas dialogu “Oto Baranek Boży… – Panie nie jestem godzien…” – klęcząca
12. przy przyjmowaniu Komunii świętej – klęczącalub stojąca(chyba, że z powodu stanu zdrowia lub tłoku jest to niemożliwe)
13. podczas śpiewania pieśni komunijnych – zasadniczo postawa siedząca
14. modlitwa po Komunii świętej – stojąca
15. ogłoszenia duszpasterskie – siedząca
16. błogosławieństwo i rozesłanie – stojąca
17. pieśń na rozesłanie – po wyjściu kapłana z kaplicy – siedząca.