Kościół – Lud Boży. Parafia – jej struktura i służba
Kościół to nie tłum. To wspólnota uczniów Chrystusa. Jeśli chcesz do niej przystąpić musisz wyjść z tłumu. Kościół to Lud Boży, który posiada cechy charakterystyczne, odróżniające Go od ugrupowań religijnych, etnicznych, politycznych czy kulturowych.
Ponieważ:
– Bóg nie jest własnością żadnego narodu. To On właśnie nabył dla siebie lud: „wybrane plemię, królewskie kapłaństwo, naród święty” (1P2,9)
– Członkiem tego Ludu staje się człowiek nie przez narodzenie fizyczne, ale przez „narodzenie z wysoka”, „z wody i Ducha Świętego” (J3,3-5), to znaczy przez wiarę w Chrystusa i chrzest.
– Głową tego Ludu jest Jezus Chrystus, namaszczony Duchem Świętym, które z Głowy spływa na Ciało, czyli na nas.
– Udziałem tego Ludu jest godność i wolność synów Bożych, w których sercach Duch Święty mieszka jak w świątyni
– Prawem tego Ludu jest nowe przykazanie miłości, tak jak umiłował nas sam Chrystus
– Lud ten jest posłany, aby być solą ziemi i światłem dla świata. Idźcie i głoście Ewangelię …
Stanowimy Kościół i wyraża się to w naszej przynależności do określonej diecezji (pod przewodnictwem biskupa) i parafii (na czele z proboszczem). Chociaż wspólnota kościelna zawsze posiada wymiar powszechny, to jednak swój najbardziej bezpośredni i widzialny wyraz znajduje w parafii.
W środowiskach, w których żyjemy zawsze występuje pewien rodzaj struktur, które powinny służyć procesowi wzrastania, poprzez nawiązywanie relacji. Tak powinno być także w parafii. Pierwszym odpowiedzialnym za to jest oczywiście proboszcz, ale nie jest to jedyna osoba, na których barkach spoczywa ciężar budowania. Jako parafianie mamy mniejszy lub większy wpływ na jakość życia i funkcjonowania tej struktury. Parafia ma określone terytorium i skład osobowy. Ma swoje mechanizmy i zwyczaje, ma przestrzenie dobrze zagospodarowane i obszary otwarte na nową aktywność i inicjatywę. Parafia jest przestrzenią liturgiczną i sakramentalną, ale także społeczną i obywatelską.
Zdrowa wspólnota parafialna może wiele dokonać w tych wymiarach jeśli jest OTWARTA – ŻYWA. Może być szkołą modlitwy i życia sakramentalnego. Więc potrzeba posługi i własnej formacji w tym wymiarze w małych wspólnotach. Ma być miejscem słuchania Słowa Bożego. Ma być szkołą miłości – więc indywidualne i zorganizowane dzieła miłosierdzia. Ma być placówką i centrum misyjnym – więc służba na rzecz ewangelizacji, bo wiele osób w naszym środowisku nie poznało osoby Jezusa i nie otwarło się na Bożą miłość. Zaś w sferze społecznej i obywatelskiej to tworzenie NOWEJ KULTURY, przez formowanie świata i nadawanie mu właściwego charakteru zgodnie z wolą Bożą. To zadania dla każdego z nas.
Rozpoczynamy nowy rok szkolny i duszpasterski. Chciałbym, aby każdy z nas stawał się „bardziej świadomy celu”, do jakiego powołuje nas Bóg w Kościele powszechnym i parafialnym:
1. Komunii (zjednoczenia) z Bogiem i drugim człowiekiem. 2 Uczestnictwo – idziemy razem. 3 Misji – wyjścia z Jezusem do dzisiejszego świata.
Wdzięczny Bogu na progu nowego roku szkolnego – Wasz proboszcz
Zachęcamy parafian do udziału:
- Kurs biblijny: informacje: https://diecezja.gliwice.pl/news/biblia-formatora
- Kurs formatora: informacje: https://diecezja.gliwice.pl/news/kurs-formatora
Zapraszamy mężczyzn na kurs dla Nadzwyczajnych Szafarzy Komunii Świętej http://szafarze-gliwice.pl/ (Chętnych mężczyzn prosimy o kontakt z ks. proboszczem).
Zapraszamy osoby dorosłe do udziału w spotkaniach wspólnoty Dobrego Pasterza w piątki po wieczornej Mszy św. (w kościele lub w salkach parafialnych).
Zapraszamy osoby dorosłe do posługi lektora, kantora na Mszy i prowadzenia nabożeństw w naszym kościele .
Zapraszamy dzieci i młodzież do służby ministranckiej, lektorskiej, na spotkania „Młodych z Pasją”